Aansluitend op de vorige blog https://mirjamkarssen.nl/traumas-nee-hoor-daar-heb-ik-geen-last-van/ en podcast wil ik vandaag graag met je stil staan bij de gevolgen van trauma in je vroege kinderjaren.
Het is een pittig onderwerp waar heel, heel veel over is te vertellen, en ik wil proberen een aantal belangrijk dingen hierin te noemen, in de hoop dat je het duidelijk maakt hoeveel invloed trauma heeft, ook al in de eerste jaren van je leven.
Ik vraag binnen therapie vaak om een tijdlijn waarin alle momenten en situaties staan die veel indruk hebben gehad of gemaakt tijdens je ontwikkeling.
Die tijdlijn begint eigenlijk al bij de periode dat je moeder zwanger van jou was. Hoe was toen de situatie? Was je gewenst? Hoe stond je moeder toen in het leven? Waren er spanningen? Of was er depressie? Maar ook de bevalling; wat was het voor bevalling, hoe ben je daar als baby doorheen gegaan? En de periode daarna. Was je moeder in staat zich emotioneel te verbinden met jou? Enzovoort, enzovoort.
Trauma’s in je vroege kinderjaren
Daarom begin ik nu ook met de vroege kinderjaren. Dat kunnen dus zelfs de jaren zijn waarover jezelf geen herinneringen hebt maar waarvan je wel duidelijk hebt hoe de context was. Wat wel goed was en wat niet goed was voor jouw ontwikkeling en hechting.
En zelfs daarvoor, de periode in de baarmoeder, gebeurt er al van alles op het vlak van emoties, reactie patronen en reflexen.
Je hart is het eerste orgaan dat groeit, het eerste deel van jouw brein wat zich ontwikkelt in het limbische systeem. Daarin bevindt zich weer de amygdala die jou leert wanneer je moet vechten, bevriezen of vluchten.
Een tijdje terug heb ik al iets verteld over het hart en ook het hartbrein. Je hart is ook het eerste orgaan dat groeit, het eerste deel van jouw brein wat zich ontwikkelt in het limbische systeem. Daarin bevindt zich weer de amygdala die jou leert wanneer je moet vechten, bevriezen of vluchten. Op deze manier ontwikkelen er zich innerlijke overtuigingen en een overlevingsmechanisme.
Als je dan vanaf je prille bestaan onveiligheid hebt ervaren of je hebt een trauma doorstaan, dan komen heel vaak die innerlijke overtuigingen of dat overlevingsmechanisme weer tevoorschijn. Bijvoorbeeld: ‘Het ligt aan mij’, ‘Het is mijn eigen schuld’.
Of je reageert op een bepaalde manier op iets of op een situatie waarvan je je later pas bewust werd. Je bevriest bijvoorbeeld omdat je bang was of werd gemaakt. Terwijl de situatie op zichzelf in feite niet zo angstig was. Maar je systeem reageerde als vanzelf op die manier.
De belangrijke rol van de moeder.
Als het gaat over trauma’s in je vroege kinderjaren en hoe die door kunnen werken in je volwassen leven kun je denken aan:
– Verwaarlozing
– Mishandeling
– Of het emotioneel afwezig zijn van vader en/of moeder
Het laat sporen na als je als kind niet in je basisbehoeften wordt voorzien, juist ook op emotioneel vlak. Dus het gaat niet alleen over of je voldoende gevoed en gekleed werd maar het gaat juist ook over emotionele aanwezigheid van moeder en vader. Je welkom voelen. Je onvoorwaardelijk geliefd weten en voelen. Tijd en ruimte voor jou om gewoon te mogen ‘zijn’.
Trauma in de vroege kinderjaren kan je vermogen tot het reguleren van je emoties beschadigen. Maar het kan ook de autonome functies als je hartslag, bloeddruk, ademhaling, spijsvertering en slaap verstoren.
Zelfregulatie betekent eigenlijk dat je in staat bent bij vermoeidheid te kunnen gaan slapen en als er stress is je gezonde manieren hebt eigen kunnen maken die je de stress doet kwijt raken.
Het is dus voor jouw welzijn van groot belang dat je kunt omgaan met de intensiteit van de positieve en negatieve emoties.
Hierin is je start juist zo belangrijk. Omdat dan de verbinding met je moeder of vaste verzorger fungeert als regelaar van het zenuwstelsel van jou als baby. Als kind leer je het vermogen tot zelfregulatie in eerste instantie via de relatie met moeder.
De verbinding met je moeder of vaste verzorger fungeert als regelaar van het zenuwstelsel van jou als baby. Als kind leer je het vermogen tot zelfregulatie in eerste instantie via de relatie met moeder.
Elke keer dat een moeder in staat is haar baby met succes te troosten, wordt het zenuwstelsel van de baby gereguleerd.
Als moeder depressief, angstig, boos of gedissocieerd is beïnvloed dit de ontwikkeling van het kind. Dan is het eigenlijk een verstoorde verbinding tussen kind en moeder die traumatiserend is. Als je groot wordt gebracht door emotioneel onvolwassen ouders zal je tekorten op gaan lopen, ontstaan er pijn plekken en lege plekken in jou.
We kunnen dus eigenlijk zeggen dat als je dus van kleins af aan niet een gezond vermogen tot zelfregulatie ontwikkeld, loop je tekorten op en kan het leven als een worsteling voelen.
Als er angsten, verslavingen en vermijdingsgedrag ontstaat in je volwassen leven zijn dat de sporen die de opgelopen tekorten laten zien. De opgelopen tekorten vanaf je prille begin.
Het is belangrijk jezelf hierin serieus te nemen, tijd en aandacht daaraan te geven, tijd en aandacht aan het innerlijke kind in jou met die opgelopen tekorten.

Nou, misschien vraag je je af: Maar waaraan kan ik dan merken dat dit in mijn leven ook speelt. Hoe herken ik dat dan? Waaraan merk je zeg maar dat het innerlijke kind in jou onrustig wordt.
Dat kun je bijvoorbeeld merken als je in de relaties die je hebt steeds dezelfde patronen tegenkomt. Je hebt moeite om je verbinden, verbinding te voelen. Je bent bang om je te hechten. Dan kan het gaan over onveilig gehecht zijn en geconfronteerd worden met verlatingsangst, bindingsangst, heel gesloten zijn of heel jaloers kunnen zijn.
Of het kan zijn dat je vast zit aan verslavingen als online winkelen, gokken, drinken, of een seksverslaving.
Het kan ook zijn je vanuit een overleven jezelf ervan hebt overtuigd dat je niemand nodig hebt, dat het heel moeilijk is om hulp te vragen of iets te ontvangen.
De grootste wens van iedereen is te voelen dat je leeft.
Misschien weet je van je zelf al dat er sprake is in jouw leven van opgelopen trauma in je vroege kinderjaren en ben je er al mee aan het werk gegaan. Of weet je er wel van maar weet je niet goed hoe en waar te beginnen.
Daarom geef ik je wat tips en tools:
Als eerste tip: De grootste wens van iedereen is te voelen dat je leeft. Als je je levendig voelt, dan voel je je verbonden, en wanneer je je verbonden voelt, voel je dat je leeft. Het is niet voor niks dat deze podcast Route levenslust heet.
Daarom een korte oefening:
Denk eens terug aan een periode of moment in je leven waarin je intens het gevoel had dat je leefde. Een positieve gebeurtenis waarbij je met iemand samen was, in een groep zat of alleen was. Een wandeling in het bos, een uitje met je partner of vriendin, enzovoort.
Probeer vervolgens zoveel mogelijk te herinneren van die situatie of ervaring. Welke kleuren, welke geluiden, geuren, de temperatuur… Merk maar op hoe dit nu al jou beïnvloedt. Misschien lukt het je ook om op te merken wat dit met je lichaam doet.
Neem de tijd en let op je gedachten, oordelen en emoties. Ze kunnen namelijk verhinderen om je levendigheid en verruiming te voelen. Laat het passeren en focus je weer op het inzetten van je zintuigen.
Deze oefening kan je weer dat gevoel van plezier, ontspanning, een gevoel van levendigheid en verruiming geven. Het zal je goed doen.
Als tweede tip een meer praktische: Creëer een veilige plek voor het innerlijke kind in jou. Dat kan zijn in de vorm van al schrijvend, door bijvoorbeeld een dagboek. Maar wat mij erg heeft geholpen als beelddenker, dat ik een plek creëerde die ik eerst ook tekende. Een boomhuis. Of een eiland.
Een plek waar het innerlijke kind zich veilig genoeg voelt om ook gevoelens en emoties uit te drukken.
De derde tip is: Ga vanuit je linker hersenhelft naar je rechter hersenhelft.
Een kind communiceert vanuit haar of zijn lichaam, emoties en zintuigen.
Dus zet creativiteit in, gebruik je intuïtie en emotionele expressie.
Je zintuigen in zetten tijdens een hier-en-nu oefening is ook helpend hierin. Binnenkort komt er op mijn website zo’n oefening met pianomuziek.
Nou, ik hoop dat je wat de tips en tools kunt gaan doen. Mocht je vragen hebben stuur gerust een mailtje naar info@mirjamkarssen.nl, je bent er welkom mee. Wil je deze blog als podcast beluisteren dan kan dat via https://soundcloud.com/user-79354976/de-gevolgen-van-trauma-in-je-vroege-kinderjaren
Hou ook mijn website in de gaten want in de webshop zullen er meer oefeningen komen die je helpen met het in hier en nu zijn, het doen van een bodyscan, enzovoort.
Voor nu wens ik je alle goeds. En dat je voeten mogen gaan waar je hart wil zijn.
Recente reactie(s)