Van hart tot hart

 

De vorige keer vertelde ik dat als je goed voor je hart zorgt, en je hart voedt en vult met dankbaarheid, dat er dan ook iets verandert in je hersenen. Het hart en je hersenen werken nauw samen. Een dankbaar gevoel is niet een product van de hersenen, maar een product van jouw bewustzijn. Het is het hart dat gevoelens van dankbaarheid als signalen doorgeeft aan de hersenen. In de vorige blog kun je er meer over lezen https://www.mirjamkarssen.nl/hoe-leer-ik-meer-dankbaar-te-zijn/

In deze blog wil ik graag stil staan bij wat er gebeurt als er verbinding ontstaat van hart tot hart.
Misschien denk je nu, hoezo verbinding? Wat is dat dan? Of je hebt er een geitenwollensokken idee bij. Of je hebt zeker wel een idee van wat verbinding is maar je ervaart het nog nauwelijks met de mensen om je heen. Je partner, vriend of vriendin, je kind, of andere mensen dicht om je heen. Misschien denk je zelfs dat verbinding ervaren in jouw geval onmogelijk is.

Dat we veel minder gericht zijn op het maken en ervaren van verbinding heeft veel te maken met dat we als mensen minder leven in een gemeenschap van familie en vrienden om ons heen. Er zijn heel veel relaties en huwelijken die stranden. Gezinnen die uit elkaar vallen. Samengestelde gezinnen die elkaar soms moeilijk kunnen vinden in die verbinding, en nog veel meer. Daarnaast zijn we in deze tijd veel meer in en op onszelf gericht. Wat kan maken dat je de ander naast je nog nauwelijks ziet. Terwijl even een moment van écht contact maken door elkaar aan te kijken al zoveel verschil kan maken.

Er wordt natuurlijk ook veel van ons gevraagd, en we hebben te dealen met heel veel prikkels om ons heen, we werken hard, proberen aan alles te voldoen, maken veel werkuren maar daardoor is er veel minder ruimte om relaties op te bouwen en verbinding te creëren. En zo komen we veel meer in ons hoofd te zitten en in het vele doen en klaarstaan.
En dan heb ik het nog niet eens over deze Corona tijd waarin er veel minder ongedwongen contact kan zijn. Niet meer spontaan elkaar omhelzen, troosten maar op afstand blijven van elkaar. Dat werkt niet mee in het ervaren van verbinding. Alles bij elkaar kan je het een naar en eenzaam gevoel geven als die verbinding er niet is. Alsof je er alleen voor staat, alsof je jezelf maar moet zien te redden, je op jezelf wordt teruggeworpen.

We zijn mensen die allemaal dezelfde basisbehoeften hebben. En één hele belangrijke is verbinding. En dan gaat het over je gezien voelen, gehoord en gewaardeerd worden, en kunnen geven en ontvangen zonder oordeel.
Als er momenten zijn geweest waarop juist de verbinding werd verbroken, helemaal in je kindertijd, terwijl je die juist zo nodig had, dan noemen we dat traumatiserend, dan kan het vanuit die herinneringen en dat oude gevoel in het nu een groot zwaar gevoel worden waar je je alleen in voelt, terwijl je juist die verbinding zo nodig hebt.
Het meest nare en pijnlijke wat je als mens kun voelen is de grote onzekerheid, de angst, de pijn, die in je eentje moeten doorstaan.

We zijn mensen die allemaal dezelfde basisbehoeften hebben. En één hele belangrijke is verbinding.

Verbinding hebben we allemaal nodig. Als er momenten zijn geweest waarop juist de verbinding werd verbroken terwijl je die juist zo nodig had, dan kun je dat traumatiserend noemen, dan kan het vanuit die herinneringen en dat oude gevoel in het nu een groot zwaar gevoel worden waar je je alleen in voelt, terwijl je juist die verbinding zo nodig hebt.
De grootste kwelling die je als mens kan voelen is de grote onzekerheid, de angst, de pijn en dat in je eentje moeten doorstaan.

Ik ben zelf niet opgegroeid met veel ervaringen van verbinding. In ieder geval te weinig. Het vele investeren waar ik het laatst over had zat hem dan ook vooral hierin. Hoe kom ik in verbinding en durf ik dat? Waarom zou iemand in verbinding willen zijn met mij? Wat is eigenlijk verbinding? Zomaar wat vragen die mij ook jaren hebben beziggehouden en die je waarschijnlijk ook wel in meerdere of mindere mate herkend.

Ik heb nog niet steeds niet helemaal het antwoord op wat het precies is, die verbinding, terwijl ik het gelukkig inmiddels wel kan ervaren, het antwoord wordt wel steeds completer en duidelijker. En dat is in mijn geval vooral omdat het herhaaldelijk lijfelijk verbinding ervaren positief doorwerkte in mijn systeem van weinig bekend zijn met verbinding. Door bewust de lijfelijke verbinding te ervaren kwam ik ook steeds meer in mijn hart, vol met gevoelens en emoties.

Als therapeut moet ik hierbij ook zeggen dat de manier en de mate waarin je veilig gehecht bent vanuit huis hier een grote rol in speelt. Maar dat wil dus niet zeggen dat, als dat op jou van toepassing is, je niet meer kunt groeien in het van hart tot hart zijn, in het ervaren van verbinding.

We zijn allemaal gemaakt voor relatie, voor verbinding, voor het geven en ontvangen van liefde, waardoor er een emotionele band ontstaat en we een veilige plek weten te vinden om te kunnen ‘zijn’.

Want we zijn allemaal wel gemaakt voor relatie, voor verbinding, voor het geven en ontvangen van liefde, waardoor er een emotionele band ontstaat en we een veilige plek weten te vinden om te kunnen ‘zijn’. Verbinding met de ander is onmisbaar voor je emotionele, fysieke en mentale gezondheid. Het voelen met je lichaam, gewaar worden wat iets met je lichaam doet is helpend om meer verbinding te ervaren. Daarnaast of er oprechte aandacht is vanuit het hart en of iemand daarin ook trouw is en blijft. En dan heb ik het ook over de verbinding van hart tot hart. Ik wil het graag eerst hebben over wat er feitelijk in het hart en brein gebeurt als er verbinding plaats vindt op hartsniveau.

Daarvoor moet ik eerst wat uitleggen over het hart zelf.
Jouw hart is krachtig, zo krachtig dat het een elektromagnetisch veld om jou heen creëert. Dit is tijdens verschillende onderzoeken ontdekt en gemeten. Dat elektromagnetische veld is drie tot vier meter buiten jouw lichaam meetbaar. Als jij een positieve emotie ervaart zoals dankbaarheid dan heeft dat een eigen patroon in dat veld. Dit maakt ook duidelijk dat we elkaar emotioneel kunnen beïnvloeden zonder heel veel woorden te gebruiken, ja zelfs zonder een woord te zeggen.

Misschien herken je dat ook wel als het bijvoorbeeld gaat over negatieve emoties. Als ik wat moe ben, in mijn hoofd ergens veel over zit na te denken, dan kan mijn man maarzo zeggen, zonder dat hij mijn gezicht ziet, wat is er, waar denk je allemaal aan?
Je voelt elkaar aan, in ons geval kennen we elkaar ook al meer dan dertig jaar maar dit gebeurt net zo goed ook tijdens ontmoetingen waarin je elkaar nog niet eens eerder of veel vaker heb ontmoet.

Als er iemand in mijn praktijk komt voel ik al snel hoe diegene erbij zit. Gespannen, vermoeid, met verdriet, zonder dat dit nu direct is te zien. Wellicht herken je dat, ook als je met je vriendin afspreekt, je voelt aan hoe de vlag erbij staat.
Nou, ook in deze geschetste situaties werkt dit elektromagnetisch veld door.

Of jij je daar bewust van bent en dingen werkelijk opmerkt hangt ook af van in welke mate je ook werkelijk in je hart bent. Als je in je hoofd zit en alles feitelijk en rationeel waarneemt zal je dit soort dingen ook minder snel waarnemen.
En het heeft natuurlijk ook veel te maken met intuïtie.
Als je meer in je hart kunt zijn, en je ervaart dankbaarheid, je voelt je dankbaar, dan zal op het moment dat er iemand bij jou is diegene dat onbewust of bewust zien en ervaren, wat weer een positief effect heeft en meer verbinding kan creëren.
Hetzelfde als dat iemand vanuit kwetsbaarheid iets deelt wat pijn en moeite geeft. Als je dat aanhoort en je zit er niet alleen met je hoofd te bedenken hoe je oplossingen kunt aanreiken, maar je bent er met je hart bij, dan zal diegene dat kunnen ervaren. Dan ontstaat er verbinding van hart tot hart. En dat is dus ook echt te meten door de energie die dan gecreëerd wordt.

Jouw hart heeft een systeem in zich vol met neuronen, met een korte termijn en een lange termijn geheugen. De signalen die vanuit dit hart naar het brein worden gestuurd beïnvloeden jouw emoties en gevoelens.

Jouw hart heeft een systeem in zich vol met neuronen, met een korte termijn en een lange termijn geheugen. De signalen die vanuit dit hart naar het brein worden gestuurd beïnvloeden jouw emoties en gevoelens. Bijvoorbeeld, als je je armen om je partner heen slaat, of jouw partner houdt je hand vast kan dat maar zo diep raken, het kalmeert de onrustige neuronen in je hoofdbrein, vanuit je hart.

Sue Johnson die verschillende boeken heeft geschreven over relaties, verbinding en hechting, zegt het treffend: Het is in relaties als balanceren op een koord. Als de wind van twijfel en angst opsteekt, als je in paniek raakt en je vastklampt aan de ander als je je juist abrupt van de ander afwendt en veiligheid zoekt, zal dat koord steeds meer gaan wiebelen. Om erop te kunnen blijven staan, is het belangrijk met elkaars bewegingen mee te gaan en op elkaar emoties te reageren. Als er dan verbinding gecreëerd wordt ontstaat is er ook balans. Een verbinding van hart tot hart.

Voor tips en tools om jezelf te oefenen in die verbinding en op hartsniveau met de ander te zijn kun je luisteren naar de podcast van Route Levenslust via deze link:Van hart tot hart

Volgende week donderdag is er weer een nieuwe blog en podcast waarin ik het ga hebben over hart coherentie en hoe je daar steeds meer in kunt groeien. Voor de tijd daartussen wens ik je alle goeds en dat je voeten je zullen brengen waar je hart wil zijn.